Svo er nú það…

…ég hef nú oft haft orð á því að ég er alls ekki mjög litaglöð kona!

Mér líður best í hlýjum og kózý jarðarlitum, svona rólegri stemmingu…

…mér fannst því bráðsniðugt að horfa á vörurnar sem ég var að versla núna um daginn, þar sem allt var mjög svo litlaust en þó, að mínu mati, fallegt…

…ég varð t.d. mjög svo hrifin af Vardagen-servíettunum…

…og þar sem ég á diska sem eru svona grófir og sveitó, með smá brúnni rönd í kring, þá fannst mér þetta smellpassa saman…

…þar að auki keypti ég bara tvo viskustykki og notaði þá sem óreglulega “löbera” á mitt borðið…

…síðan svartar og hvítar skálar til þess að “poppa” þetta allt upp…

…smá svona kökur og eitthvað hollara með í bland.
En svo er það líka þannig að hver og einn á að vera með það sem honum/henni líður best með, hvort sem það er appelsínugult, hvítt eða bleikt

Fleiri myndir af borðinu koma á morgun…

ps. þætti vænt um að þið mynduð smella á like-hnappinn ef þið höfðuð gaman af póstinum!