Skreytiskart…

…skart til skrauts, skreytt með skarti og þar fram eftir götunum.

Ég var sem sé að baða þennan hérna gaur, sem er allt í einu orðin lítill krakki en ekki lengur smábarnið mitt 🙂

Þegar ég var búin að taka ca 100 myndir af honum að krúttarast eitthvað þá stóð  ég upp, svona rétt til þess að rétta úr löppunum (aldurinn færist yfir) og smellti mynd af hillunni inni á baðherbergi.
Þegar að við útbjuggum baðið, þá létum við hilluna sem að hýsir klósettkassann, halda áfram út að vegg.  Til þess að eins að geta skreytt akkurat, einhvern veginn svona.

Þar stendur m.a. þessi flotti vasi sem að systir mín gaf mér, fundur úr einhverri antíkverslun – svo geggjað flottur…

…ekki satt?
Það er svo þykkt í honum glerið og hann er bara dásemd…

…kertaljós á baðherbergjum er bara nauðsyn – jafnvel þó það sé bara 2,5 árs strákarass í baðinu…

*bliiiiing*

…dísus, eru þessar krukkur búnar að vera svona lengi eins hjá mér?
Held að frúin þurfi að rífa sig upp og breyta ögn til…

… síðan er ég með þennan kertastjaka, en hann er eiginlega meira svona armbandageymsla…

…og það er meira að segja fallegur fugl sem að situr á grein…

…upprunalega var hann skær-lime-grænn og kemur frá Ilva, en hann fékk að kenna á spreybrúsanum…

…en ég verð að segja að ég fíl´ann betur svona hvítann…

…síðan þegar að ég gekk fram með vélina, eftir að litli gaur fór í brustun og háttun hjá pabba sínum, þá tók ég eftir bamba litla – og hvað… jújú frúin rífur svoleiðis af sér skartið með látum um leið og hún kemur inn úr dyrunum, að enginn er óhultur…

…og við tölvuna fann ég síðan þessa vörðu.

Þannig að ef það þarf að senda af stað leitarflokk eftir mér, einhvern daginn 7-9-13, þá bara leitið þið eftir bling vörðunum 🙂

Nú ef þið eruð að dáðst að gullinu sjálfu, þá var krúttið hún mamma mín að gefa mér fallegu armböndin sem að hún útbýr af ást og umhyggju, þið komist á síðuna hennar hérna: Lukkukúlur Lillu