Inn í skápinn…

…ok, nýtt ár – ný markmið!

Engar áhyggjur, ég er ekkert að fara að gerast stóryrt um heiftarlegar ræktarferðir í náinni framtíð.  Eða svakalega megranir eða neitt svoleiðis.  En hins vegar, þá ætla ég að ræða um skipulagsperrann sem býr innra með mér.  Eftir jólin, þegar maður pakkar þeim niður, þá finnur maður fyrir ahhh-inu sem kemur með hreinleikatilfinningunni.  Hún er skrambe hvetjandi og því ákvað ég að halda áfram með hana.

Helst myndi ég vilja rjúka í bílskúrinn, en það er svo kalt þarna úti núna, að ég missi allan vinnuvilja og því ber að byrja hérna inni við.

Sem er bara fínt! Ekki veit af!

Ég fór einmitt í Mínímalíska hópinn á Facebook, var reyndar mest hissa að mér var hleypt þarna inn.  Því það vita víst allir að ég er ekki mínímalísk,en hins vegar, eins og áður sagði – þá býr innra með mér skipulagsperri – og honum þarf að sinna. Ég vil “vita hvar allt er” – ég þarf að hafa skipulag á öllu dótinu mínu, sem er mikið.  Ég er t.d. alltaf að losa héðan út, föt og dót og annað slíkt – þið getið rétt ímyndað ykkur hvernig ástandið væri ef ég gerði það ekki.

Þannig að þið fyrirgefið að þessi póstur er ekki fullur af fallegum myndum, en vonandi fáið þið einhverjar hugmyndir í staðinn.

Í fullkomnum heimi þá ætti ég risavaxið fataherbergi – helst sér skóherbergi – en svo er víst ekki, og í staðinn þarf ég að koma öllu mínu hafurtaski fyrir í fataskáp sem er rétt rúmlega 1m.

Ástandið verður því reglulega, ekki gott – svo farið sé fínt í hlutina – özzzzz sjáið þið þarna neðst.  Það sést illa en hins vegar er þetta samanbrotið…

…herðatrén voru svona!

Ég er með tréherðatré sem ég keypti hérna um árið – og skipti öllum herðatrjám út fyrir þau.  Tréherðatré eru svo massíf og svona. Hins vegar komst ég að því að tréherðatrén eru ekki bara massíf, þeu eru líka PLÁSSFREK.  Ég var því alveg að gefast upp á öllu plássinu sem þau taka.  Því var ég farin að skipta þeim út fyrir efnalaugaherðatré.  Þau taka mikið minna pláss!

Næsta vandamál var þá, þegar ég tosaði einn kjól af herðatré, þá datt allt af næsta herðatré við hliðina…

…það var því ekki aftur snúið þegar ég sá þessi í Rúmfó, þau eru í fallegum litum – sem er plús – og svo eru þau svona “loðin” þannig að fötin sitja smekkföst á þeim…

…sem sé – plús og plús…

…því hófst ég handa að henda öllum fötunum á rúmið…

…og til þess að ganga ekki af göflunum og leiðindum, þá er fínt að horfa á eitthvað skemmtilegt á meðan.  Passa bara að henda ekki fötum yfir Ipad-inn, hann gæti týnst…

…og láta blekkjast þó rúmið sé svona tóm öðru megin, það var ekki lengi…

…smá ábending – það er gott að setja svona körfur á gólfið og safna beint í þær fötunum sem þið ætlið að losa ykkur við.  Eins er snjallt að fjárfesta í bláum Ikea pokum þegar maður fer þangað, einmitt fyrir svona “losa-sig-við-dót-æfingar”…

…rúmið það fylltist – dææææs…

…og körfurnar líka…

…og eins og með allar breytingar – þá varð allt mikið verra, áður en það varð betra…

…og ljóskan ég – fattaði loksins hvers vegna það er svona “dót” framan á herðatrénu.  Ég hélt að þetta væri bara til þess að “festa” þau saman hlið við hlið – svo þau tækju minna pláss, eða kannski setja hálsmen með dressunum 😀

Ég sagði ykkur það, ég er ljóska!

…svo var skápurinn þrifinn hátt og lágt, og öllu komið fyrir á nýjan leik.  Örlítið endurskipulag átti sér stað (og já, ég er kjólakona)…

…skópörin eru þarna meira til þess að kæta mig, fremur en fyrir notkun.  Þar sem ég er með skóskáp í þvottahúsinu…

…í skáphliðinni eru snagar sem dragast út, og þar hanga hálsfestar og einhver veski…

…geymslubox eru með klútum og beltum, og öðru slíku…

…og ég þarf að sýna ykkur þetta betur!

Er einhver sem getur giskað hvað þetta er?

…að lokum – þá var þetta fjallið sem fór út úr skápnum!

Jeminn eini!

Þetta var fyrsta “árásin” mín á skápinn, og ég ætla að halda áfram að grinka á þessu.  Trúið mér, ég var að losa mig við óléttubuxur frá því ég gekk með dömuna – og það eru 10 ár síðan þær voru notaðar.  Það er alveg ótrúlegt það sem maður hangir á, og ætlar alltaf að nota/laga/breyta síðar…

…áður var ég bara með eina skúffu þarna undir kjólunum, sem í voru skór sem voru aldrei notaðir, en ég hækkaði tréhilluna og bætti við skúffu.  Það munaði mikið um það að koma buxum og leggings fyrir í skúffum og þurfa ekki að raða á hilluna…

…í efstu hillunni eru veski og þess háttar, og ef þið eruð að spá í hvers vegna það eru tveir litir á herðatrjánum.  Þá eru þessi hvítu með sparifötunum, og þessi grænu eru svona hversdags.  Auðveldar manni að fletta í gegnum þetta og finna dress dagsins…

…ég get víst ekki sagt ykkur hvað þið eigið að losa ykkur við í svona hreinsun.  En góð regla er, bara það sem þið notið ekki.  Það er alltof mikið af fötum sem maður geymir af einhverjum vana, eða jafnvel af því að það eru einhverjar minningar tengdar við þau.  En þegar þetta er farið, þá er það ótrúlegur léttir.

Við vinkonurnar erum líka með svona “deilihagkerfi” – þannig að við látum hvor aðra fá föt, bæði af okkur og krökkunum, þannig að þetta nýtist áfram.  Svo eru fatakassar frá Rauða Krossinum útum allt.  Fatagámar í Sorpu-stðvunum, og t.d. Von & Bjargir koma heim og sækja ef þið eruð með eitthvað magn af dóti (það er frábært og ég hef nýtt mér það í bílskúrstiltektum)…

…en vá!  Hvað það var góð tilfinning að klára þetta og það er mikið skemmtilegra að ná sér í föt núna!

Hvernig er svona póstur, nýtist þetta einhverjum?  Eða er innblástur?

Eða eruð þið bara að hneykslast á draslaraGuddunni sem hér bloggar! 🙂

p.s. ef þú vildir vera svo dásamleg/ur að smella á like, svona af því að þú last póstinn og hafðir gaman að, þá yrði ég þér afar þakklát.  Ekki væri nú verra að heyra frá þér, ég er stundum hálfeinmanna hérna inni!