Ungfrú Ófriður…

…er ávalt á svæðinu.  Vertu til friðs er nefnilega setning sem ég hef heyrt nokkrum sinnum.
En á erfitt með að fara eftir 🙂

Það er þetta með að vilja alltaf vera að breyta, og vonandi bæta í kringum sig.  Það er nefnilega svoleiðis með mig að þrátt fyrir að hafa “klárað” eitthvað rými, þá er ég alltaf með næstu 10 breytingar ennþá í huganum.  Ég held reyndar að stór hluti af þessu sé vegna þess að maður er oft að láta hlutina ganga upp á takmörkuðu “budget-i”, því að maður á víst ekki alltaf milljón krónur til þess að gera allt sem að maður vill gera í fyrstu tilraun.  En hins vegar er hægt að gera ýmislegt þegar að maður notar útsjónarsemi og hugvit.

Dæmi um rými sem að ég er friðlaus að breyta, er forstofan mín.  Af hverju?  Hún er ekkert “ljót”, og hún þjónar alveg sínum tilgangi.  Ég hef gert á henni mini-meikóver, sjá hér.

En það er bara ekkert við rýmið sem að gleður mig.  Þannig eiga rými ekki að vera heima hjá þér – eða það finnst mér.  Ég vil helst að öll rýmin hérna heima séu þannig að hjartað taki smá gleðistökk við það eitt að stíga inn í rýmið.  Heimilið er mitt virki, það er mitt, já einmitt – það er MITT!  Þess vegna vil ég að rýmið sé þannig að ég sé ánægð og stolt af því þegar að ég er inni í því.

Tökum forstofuna aftur sem dæmi.  

1. Hún er lítil, eins og margar forstofur eru – ég breyti því ekki.
2. Þegar að við vorum að flytja hingað inn, þá keyptum við flísar fyrir forstofuna og þvottahúsið, og við keyptum þær sem okkur leist best á, og sem voru á rétta verðinu.  Í dag myndi ég vilja skipta út flísunum, en það er ekkert hlaupið að því – þannig að ég breyti því ekki í bili.
3. Við keyptum stóran skáp í Ikea, fyrir allar yfirhafnirnar.  Þegar að við keyptum þá, þá voru ekki til hvíttaðir eikarskápar (eins og gólfið er) og við keyptum því eikarskápa.  Ekkert að þeim, en mig langaði bara ekki í eikarskápa – jú sí!  Sér í lagi þar sem að við erum með dökkan við, og síðan hvíttaða eik á gólfum.  Ég hefði frekar viljað hvíta skápa, en við erum víst tvö sem búum hér og bóndinn var alveg þvert nei á hvíta skápa – og stundum, já bara stundum fær hann líka að ráða.  En þar sem að ég get ekki breytt stærð á rými, eða flísum, og er enn að pirra mig á þessu – þá er ég ákveðin í því núna að skápurinn fer!!  Af hverju?  Af því að það er einfaldasta lausnin til þess að breyta þessu rými sem að pirrar mig 🙂  Skápurinn er líka bara svo skrambi praktískur og tekur næstum allt rýmið og étur það, praktík er góð en beibí – við viljum líka hafa fegurð!!

Mér finnst líka forstofan vera mikilvægt herbergi þar sem að þetta er fyrsta herbergi hússins sem að gengið er inn í, þetta er rými sem að á að setja tóninn að restinni að húsinu.  Ekki satt?

Viljið þið fá að vita meira, fylgja ferlinu og svolleiðis?

Ef þið viljið skoða forstofurnar sem eru innblásturinn þá er hægt að skoða þær á Pinterest með því að smella hér.

Ef þið viljið fylgja mér á Pinterest þá er ég með notendanafnið dossa þar 🙂

Yfir í annað, eigið yndislega verslunarmannahelgi og farið varlega  ♥